Fundamentalny Plan
•
Co jest istotą chrześcijaństwa i co jest w nim unikalne? Poznaj kolejne punkty Fundamentalnego Planu i powiedz czy zgadzasz się czy nie. (TAK/NIE)
1
„Tak Bóg ukochał świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne.” (Jezus, Ewangelia Jana 3) „Ja przyszedłem po to, aby owce miały życie i miały je w obfitości.” (Jezus, Ewangelia Jana 10)
- Bóg kocha człowieka i ma dla niego wspaniały plan – życie mające pełną wartość i cel. On jest gotowy zaangażować się, by uzdolnić ciebie do marzeń i by twoje najlepsze marzenia się spełniły. (TAK/NIE)
2
„Wszyscy zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej.” (Św. Paweł, List do Rzymian 3)
- Jest przeszkoda. Człowiek jest grzeszny i w konsekwencji oddzielony od Boga, dlatego nie może znać, ani przeżywać Bożej miłości i pełni życia. (TAK/NIE)
„Zapłatą za grzech jest śmierć.” (To znaczy duchowe odłączenie od Boga. Św. Paweł, List do Rzymian 6)
- Człowiek został stworzony do wspólnoty z Bogiem, ale samowolnie wybrał niezależną drogę życia. W rezultacie tego wspólnota z Bogiem została zerwana. Ta samowola, wyrażająca się w buncie lub obojętności wobec Boga, jest przejawem tego, co Biblia nazywa grzechem. (TAK/NIE)
3
„Chrystus… raz umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić.” (Św. Piotr, 1 List Piotra 3)
- Bóg przerzucił pomost nad tą przepaścią, która dzieli nas od Niego, przez posłanie swego Syna, Jezusa Chrystusa, aby umarł za nas, płacąc w ten sposób karę za nasze grzechy. (TAK/NIE)
„Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” (Jezus, Ewangelia Jana 14)
- Jezus Chrystus jest jedynym Bożym rozwiązaniem problemu buntu i winy człowieka. Przez Niego możesz powrócić do wspólnoty z Bogiem i doświadczyć pełni życia. (TAK/NIE)
4
„Przyszedł do swej własności, ale swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Go przyjęli, dał moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego.” (Św. Jan, Ewangelia Jana 1)
- Jednak nie wystarczy tylko intelektualna znajomość powyższych prawd. Potrzebujemy przyjąć Jezusa, to znaczy zwrócić Mu swoje życie jako Jego własność. (TAK/NIE)
„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga: nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił. (Św. Paweł, List do Efezjan 2)
- Przyjmujemy Jezusa przez wiarę. Oddanie życia Chrystusowi wymaga wiary (zaufania). Wiara i jej skutek – zbawienie – są darem Boga. Nie można na nie zasłużyć. (TAK/NIE)
„Oto stoję u drzwi i pukam. Jeżeli ktoś usłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną.” (Jezus Chrystus Apokalipsa Jana 3)
- Przyjmujemy Jezusa przez osobiste zaproszenie Go do swojego życia. Dwa koła na ilustracji przedstawiają dwie postawy człowieka wobec Boga. Wewnątrz jest tron, który symbolizuje miejsce podejmowania decyzji, naszą wolę.
Koło lewe: Człowiek jest na tronie swojego życia, Chrystus nie zaproszony do życia. Koło prawe: Chrystus na tronie życia, człowiek przekazuje tron swojego życia Chrystusowi.
Które z tych kół przedstawia twoje życie? • Czy drugie koło przedstawia życie, jakiego pragniesz?
Możesz zaprosić Jezusa przez modlitwę. Oto przykład:
Chrystusie, potrzebuję Cię! Uznaję swoją grzeszność. Dziękuję Ci, że zapłaciłeś za moje grzechy, umierając za mnie na krzyżu. Otwieram Ci drzwi mojego życia i zapraszam, abyś wszedł. Uznaję całe moje życie za Twoją własność i oddaję je w Twoje ręce, byś zrobił z nim, co możesz, łącznie ze zbawieniem. Ufam tylko Tobie i nie liczę na własne zasługi. Uczyń mnie takim, jakim pragniesz, bym był.
Czy taka modlitwa wyraża pragnienie twego serca? • Jeśli tak, co stoi na przeszkodzie, by skierować ją do Chrystusa?
•