Forum Idei Ostatni będą pierwszymi 2 (P)

Wspólna wartość, tylko dla prowadzącego: Dobrze zainwestować!
Słowa „ostatni będą pierwszymi” pojawiają się też w rozmowie Jezusa z uczniami:

28 Wtedy Piotr zaczął mówić do Niego: Oto my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą. 29 Jezus odpowiedział: …Nikt nie opuszcza domu, braci, sióstr, matki, ojca, dzieci i pól 30 z powodu Mnie i z powodu Ewangelii, żeby nie otrzymał stokroć więcej teraz, w tym czasie, domów, braci, sióstr, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a życia wiecznego w czasie przyszłym. 31 Lecz wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi. (Ewangelia Marka 10)

W jaki sposób uczniowie Jezusa zainwestowali w to, by być Jego uczniami? Co poświęcili? Poświęcili czas z rodziną, było też poświęcenie materialne, zostawili jakieś posiadłości, poświęcili również własne bezpieczeństwo, dobre imię, nieraz spotkali się z niezrozumieniem, a nawet sprzeciwem.
Co uczniowie poświęcili? Patrzmy na inny opis.

16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymona, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi. 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim. (Ewangelia Marka 1) Odp. Poświęcili to, co było dla nich do tej pory najważniejsze: swoje dotychczasowe zajęcie, sieci, przedsiębiorstwo rybackie, styl życia ludzi wolnych, żeglarzy, obracających sterem w tą stronę, w którą chcieli. • Zostawili to, co było dla nich ostoją bezpieczeństwa: swoje ekonomiczne postawy, więzi z bliskimi.

W jaki więc sposób uczniowie stali się ostatnimi? Stali się ludźmi najsłabiej zabezpieczonymi materialnie i społecznie.
Jakie będą skutki? Co Jezus im obiecuje? W. 30 (pierwszy fragment). Jeżeli ktokolwiek z Jego naśladowców utraci coś ze swego majątku, czy innej ostoi bezpieczeństwa, jeżeli doznają uszczerbku jego więzi rodzinne, jako koszt wierności i posłuszeństwa Jemu, „stokroć tyle otrzyma.” Bóg zaangażuje się w jego życie, zatroszczy z nawiązką.
Jak to jest z bliskimi? Dlaczego czasami trudno poświęcić coś w tej dziedzinie? Bliscy potrzebni nam są często po to, abyśmy nie czuli się samotni. Mogę troszczyć się o bliskich z powodu głęboko ukrytego egoizmu, nie zdając sobie z tego sprawy. Jeśli im coś złego się stanie, będzie to przykre dla mnie. • Problemem może więc być nasz egoizm. Chodzi o to, by Chrystus był ważniejszy ode mnie samego. • Niektórzy ludzie nie są gotowi na oddanie wobec Jezusa, jeżeli to wprowadzałoby jakiekolwiek napięcia z małżonkiem, rodzeństwem, rodzicami, dziećmi, chłopakiem, dziewczyną. Problem leży w egoizmie.
A posiadłości? Dlaczego czasami trudno coś poświęcić w tej dziedzinie? Człowiek chce mieć materialne zabezpieczenie, aby nie czuć się niepewnie, będąc zależnym od innych. Jest to lęk przed sytuacją nieprzyjemną dla mnie. Lęk zawsze ujawnia nasz egoizm.
O co więc chodzi Jezusowi, gdy mówi, by opuścić braci, dom? O jaką decyzję? Potrzebna jest decyzja odwrócenia się od swego egoizmu i postawienia Chrystusa na pierwszym miejscu. Potrzebna jest decyzja: Będę oddany Chrystusowi, nawet jeżeli moje podstawy bezpieczeństwa będą się chwiały, a moje osobiste plany nie zrealizują się.
W jaki sposób naśladowca Chrystusa otrzymuje „stokroć więcej pól”? Co dają człowiekowi posiadłości? Są ostoją bezpieczeństwa. Człowiek nie musi być zależny od innych. Teraz otrzymuje stokroć pewniejszą ostoję bezpieczeństwa, jaką jest zaufanie Chrystusowi.
W jaki sposób naśladowca Chrystusa otrzymuje „stokroć więcej braci, sióstr”? Jeżeli to było ostoją bezpieczeństwa, teraz ma stokroć lepsze – opiekę samego Chrystusa.
W jaki jeszcze sposób ci, co zainwestowali w naśladowanie Chrystusa, będą pierwsi?

3 Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy przez wieki i na zawsze. (Księga Daniela 12) Odp. W wieczności okaże się, że wyjątkowo dobrze zainwestowali. Będą mieli wyjątkową pozycję.

Co ja mogę zainwestować? Warto poświęcić, co konieczne, by być uczniem Jezusa i, za Jego wzorem, innych budować jako uczniów. Chcąc, by to było możliwe, trzeba nieraz wiele poświęcić: Czas, siły, zdolności, swoje prawa. Warto „wylać” swoje życie służąc innym, „stracić” je, a On odda nam z nawiązką.
Co tu jest szczególną wartością? By dobrze zainwestować!